ملی و راه های نرفته اش

امروز خیلی زود پاشدم و گوشیم گرفتم دستم،

قدیما وقتی می خوابیدم صبح یادم می رفت چی ناراحتم‌کرده بود اما این روزا نه!! منم تا بیدارشدم گوشی دست گرفتم تا یادم بره یهو سراز سایت فروش بلیط سینما درآوردم و اسم این فیلم شنیده بودم ملی راه های نرفته اش)بلیطش تهیه کردم و گفتم تنهابرم سینما. اما باز طاقت نیاوردم به خواهرم زنگ زدم اما چون اون تایم مطمئن بودم خواهرم وقت نداره (حدود یک و نیم ظهر)دیگه تنها پاشدم رفتم.

طبق معمول این روزا فکر کردم باید ساعت یک برم انقد حواس پرتم پس زود رسیدم،و به قدری سالن خلوت بود که حد نداشت کلا ده نفرم نبودیم می دونستم فیلم قطعا از مشکلات دخترا تو کشورمون و فرهنگ مون می گه و غمگین، پس سوپرایز نشدم،اما وسطای فیلم کلی گریه ام گرفت و جلو خودمم نگرفتم وگریه کردم گریه کردم

.فیلم ممکن هزارتا ایراد ساختی داشته باشه اما بیشترابعادی که خیلی هامون آزار داده توش بود شاید این زندگی وحشتناک همه ابعادش باهم تو ی نفر کمتر تجربه شده باشه اما حتما بخشی از فیلم می تونسته هر کدوم از مارو شامل بشه، توصیه می کنم آقایون ببینن این فیلم و ببینن ممکن ناخواسته با عزیزانشون چه کنن.

بعد فیلم تا ی مدت منگ بودم ی آهنگ از سیروان گذاشتم و صداش زیاد کردم شهر کوچیکمون دور زدم با ماشین....کلا همزاد پنداریم بالاس باید برم نکات مثبت همزادپنداری کنم نه غمگین

بعدشم رفتم ی کم میوه سبزی خریدم و حس ی خانم کدبانو بهم دست داده بود یادم نبود همسر امروز دیر می یاد اومدم خونه و نشستم پای تلویزیون و شامم تقریبا آماده است.

دیگه همین فعلا

+یادم رفت بگم پرسپولیسیم وبازی نیمه نهایی،می دونم بازی رفت بد باختیم و بازی امروز می گن تشریفاتی اما بازم با عشق نگاه می کنم

پاگشای جاری...